proh dolor! ubera novercavit. Propter
quod etiam, in totum fere vitae nostrae deliciis
abdicatis, quas regni nostri Siciliae nobis amoenitas
offerebat, per aspera maris et montium
Germaniam repetentes: et ad congregandas
ibidem dominii nostri vires, et consolidandas
in unum, post domitam et oppressam H. primogeniti
nostri dementiam, qui sibi contra
nos sedem assumpserat, aquilonis circa fertilis
Italiae partes direximus gressus nostros, vires
nostras eduximus: et nostrorum, ut pacatis
undique dominii nostri partibus, et ribellibus
omnibus, ad mandata nostra subactis,
tanto velocius, tantoque securius
ad exterminium tempestatis Tartaricae, Imperialis
dextera consurgeret, quanto potentius et
quietius imperaret. Occurrit veruntamen dolorosa
de praeteritae rei gestae memoria,
quod transfretantibus nobis dudum in Terrae
sanctae subsidium, et Sarracenorum excidium,
qui non minus fidem nostram quam Tartariae
persequuntur: iste charissimus pater noster
Mediolanensium ac suorum complicium
mentibus iniquitate dissutis, regnum nostrum
Siciliae violenter invasit: et, quod horribilius
est auditu, nobis ibidem agentibus, omnibus
Christi fidelibus, ne nobis in Christi crucifixi
negotio ferrent, vel praeberent auxilium,
interdixit. Non est enim levitatis hic timor,
qui potest cadere in constantem, velut praeteriti
temporis ad futurum, et ex tot similibus