Zuppardus Matthaeus: Alfonseis, Liber II

Pag 120


Ergo Soler postquam legatus regia cepit
scripta, iterum magne sua dat vestigia Rome
et verbis contexit opus quod pectore primum
duxit et hec pariter nexu coniunxit amico.
Dulcis amicitia est et dulcia federa semper,
optima cum docte iuncta est sapientia lingue:
hec duo plus aliis felix orator habebat
pectoribus connexa suis et in arte nitebat,
qua Natura suum texit pulcherrima corpus.
Postquam oratori concessa licentia fandi,
hic positis terra genibus: « Sanctissime », dixit,
« totius o mundi pastor, pater optime regum,
cui tanta in terris hodie est collata potestas
quanta olim a magno Petro est concessa Magistro,
filius Alfonsus, rex relligionis amator,
ad tua me mictens devotus numina, totum
se tibi dat, flectitque humilis, qui pectore fervens
estuat in Teucrum pergitque resistere contra
consiliis armisque suis populisque paratis.
Ipse potest scevas solus terrere falanges
barbaricumque hostem qui, relligione subacta



145




150




155




160


Torna all'inizio