Lotharius cardinalis (Innocentius III): De miseria humane conditionis

Pag 24


honoratur: ego miserrima in conventu mulierum sola despicior,
a cunctis contempnor’. Sola vult diligi, sola laudari,
alterius laudem suum dedecus suspicatur. Amandum est
omne quod diligit, odiendum est omne quod spernit. Vincere
vult, sed vinci non valet. Famulari non patitur, sed
dominari molitur. Cuncta vult posse, nulla non posse. Si
pulchra fuerit, facile adamatur, si feda, facile concupiscit: sed
difficile custoditur quod a multis diligitur, et molestum est
possidere, quod nemo dignetur habere. Alius forma, alius ingenio,
alius facetiis, alius liberalitate sollicitat: et ex aliqua
parte capitur quod undique incessitur. (5) Equus, asinus,
bos et canis, vestis et lectulus, calix etiam et urceolus, prius
probantur et postea comparantur: sponsa vero vix tandem
ostenditur, ne prius displiceat quam ducatur: qualiscunque
casus obvenerit, necessario est habenda. Si feda, si fetida,
si egra, si fatua, si superba, si iracunda, si qualibet macula
vitiosa, propter solam fornicationem potest uxor a viro
dimitti. Sed nec dimittens aliam potest ducere, nec dimissa
potest alii copulari. Nam quicunque «dimiserit uxorem
suam, nisi ob fornicationis causam et aliam duxerit, mechatur;
et qui dimissam duxerit, mechatur». Quod si uxor a
viro discesserit, manere debet innupta aut viro suo reconciliari;
similiter et vir, si discesserit ab uxore.
(6) Grave nimis est pondus coniugii, nam «stultus et impius

Torna all'inizio