Pag 140

55. Terminantia in e. In e producuntur ablatiui quintae
declinationis cum suis compositis, ut die hodie, et secunda
persona praesentis temporis imperatiui modi secundae
coniugationis, ut doce, a quibus excipimus uale et caue, quae
indifferenter ponuntur. Aduerbia etiam quae a nominibus
secundae declinationis ueniunt producuntur, ut docte, praeter
bene et male et quae diptongantur, ut Musae, uel in fine
accentantur, ut Libie, et monosyllaba, ut me te se (praeter
que pro et et ue pro uel et ne pro an uel pro certe). Cetera
similiter in e breuiantur, ut mare, excepto fame et excepta
re praepositione, quae ubique breuiatur, nisi in reicio et
refero (quando significat distantiam).
56. De f. F nullam finit syllabam et ideo utrum producat
uel breuiet, nulla fit mentio.
57. In g. In g breuiantur omnia, nisi positione defenda < n > tur
aut accentu, ut Og.
58. De h. In h nulla desinit syllaba; uah namque et ah
sunt appocopata, sicut teste Prisciano probauimus. Barbara
uero accentantur in fine, ut Enoch Ioseph Ruth et Iudith.
59. De i. Omnia in i producuntur, ut magistri. Excipiunt < ur >
michi tibi sibi, quae indifferenter ponuntur, et quasi et
ubi ibi et nisi, quae semper breuiantur, et praeter datiuos Grecos,
ut Palladi, et uocatiuos, ut o Alexi, breues.
60. De k. K nulli<u>s syllabae potest esse terminalis.
61. Desinentia in 1. In 1 omnia breuiantur, ut semel,
praeter sal sol nil et praeter barbara accentata in fine, ut
Michael.
62. In m. In m omnia breuiantur, nisi positione defendantur.
/*