Pag 82

dixerat superius: "Voca nomen filie: Absque misericordia, quia
non addam ultra facere misericordiam domui Israel, sed oblivione
obliviscar eorum et domui Iuda miserebor", sane quia futurum
erat circa finem seculi ut decem tribus convertantur ad Dominum.
Post multa que loquutus est super fornicationibus Israel, adiecit et
ait: "Et erit in die illo, ait Dominus, vocabit me: Vir meus, et
non vocabit me ultra: Bahalim. Et auferam nomina Bahalim de
ore eius". Et post pauca: "Et sponsabo te michi in sempiternum,
et sponsabo te michi in iustitia et iudicio"; et infra: "Miserebor
eius, que fuit Absque misericordia, et dicam Non populo
meo: Populus meus es tu; et ipse dicit: Deus meus es tu".
Igitur in isto loco populus Israel, qui colligendus est ad Dominum
circa finem, populus Domini dictus est, supra vero non Israel, sed
populus gentilis. Quod autem circa finem convertendi sunt ad
Dominum filii Israel, in sequentibus ipsius libri apertius declaratur
cum dicitur: "Dixi ad eam, hoc est ad mulierem fornicariam,
dies multos exspectabis me, non fornicaberis et non eris viro,
sed et ego exspectabo te. Quia dies multos sedebunt filii Israel
sine rege et sine principe et sine sacrificio et sine altari et sine
ephod et sine teraphin; et post hec revertentur ad Dominum Deum
suum et ad David regem suum, et pavebunt ad Dominum et ad
bonum eius in novissimo dierum". Igitur in novissimo dierum
erit Israel populus Domini; nunc vero ubi aliquando dicebatur:
"Non populus meus vos", hoc est in populo gentili: ibi dicuntur:
"Filii Dei vivi".