Gaufredus Malaterra: De rebus gestis Rogerii Calabriae et Siciliae Comitis et Roberti Guiscardi Ducis fratris eius

Pag 104


Sicque directo cursu divinitus, ut credimus, regebatur, ut cum idem portus condensis
syrtibus insitus arto et periculoso aditu, nisi a peritis nautis atterraretur, ad insulam pateat,
impune scpulosas undas placido portu applicarent. Hostibus itaque frustratis recedentibus,
ipsi prospero aequore, in quo disponebant, applicantes, ad comitem perveniunt, ordinem
actionis suae exponentes.
Quis dubitet progeniem hanc divinitus quadam felicitate dotatam, cum in suis utilitatibus,
ubi praesentes fuisse narrantur, tot felicis successibus, fortuna etiam in suis fidelibus,
ubi sua negotia exequebatur, defuisse passa non sit? Ad invocationem quippe gratiosae
fortunae eorum navis haec erepta est ab impugnatione hostium.
XXVI. - Comes ergo, totius progeniei suae sustentator, citra Romam versus Siciliam,
sicuti maria ab undique cingunt, abundantia rerum et industria callentis sapientis consilii
praecellebat, unde et omnes sua negotia ad ipsum conferebant, ut sua prudentia, ut ferrum
cote a comite resumpto, ad sua disponenda prudentius callerent et eius, ubi necesse foret,
auxilio potirentur. Porro ipse omnes, quemadmodum gallina pullos suos sub alas, clypeo
suae protectionis et consilii fovens, ut pius patronus re et consilio, prout poterat, omnibus
omnino defavebat.
Unde accidit ut Ricardus juvenis, Jordani principis filius, princeps et ipse Aversae, defuncto
patre, orbus, pusillus superstes, fraude Longobardorum urbe Capuana injuste jamdudum
privatus, cum jam ad intelligibilem aetatem pervenisset, damnum sibi illatum videns et
dolens, ac de auctoribus ultionem petere disponens, ad sibi consanguineum comitem prudentes
viros supplex illorsum exhortatum mittit, ut sibi auxilium laturus accelerare non differat
cum servitio suo, vice recompensationis Neapolim, quae sibi similiter recalcitrabat, si
praevalere posset, fiducialiter concedens. Dux igitur, ut qui parti consanguinei principis
favebat, non viliori legato, quam laterali conjuge Adala, videlicet marchionis Flandrensis
filia, ut cum exercitu venire non differat ac sibimet auxilium laturus summopere invitat.
Princeps enim, causa auxilii, quod ab ipso sperabat, homo ducis factus fuerat: quod nunquam
Guiscardus, cum multarum artium et virium esset, a Jordano principe - quamvis hic
avunculus, ille autem nepos: sororis videlicet filius esset - vel vi, vel blandimentis extorquere
potuit, cum saepissime attentatus fuerit.
Comes autem, pietate consanguinei principis et multis verbis ducissae, sibi a duce delegatae,
legatione et deprecatione humiliter exponentis illectus et persuasus, exercitu - qualem
numquam ante hunc habuisse dignoscitur - ab omni Sicilia et Calabria forti imperio conflato,
prima hebdomada aprilis, secunda Paschae, Pharum transiens, illorsum accelerat. Sed in
prato Marco aliquantisper commoratus, exercitum, maris transmeatione et arto scopulosorum
montium transitu tardantem, dum veniat, sustinet, videns super juga montium Calabriae greges
armentorum et pecorum, sed et caprarum, in usus Saracenorum, quorum maxima pars exercitui
intererat, occupari, ut merito, a collatione similis argumenti, gregum Laban et Jacob,
si legisses, vel certe, aliquo referente, didicisses, recordari potuisses. Congregato exercitu,

1



5




10




15




20




25




30




35


Torna all'inizio