Pag 305

ad tantam miseriam deuenerunt, quod urinam propriam potauerunt.
Et insuper propter nimiam serpentum multitudinem
opportebat eos armatos incedere, quod erat eis maxima angustia
et tormentum. Alexander autem ripam prenominati fluuii subsecutus
circa octauam horam uenit cum suo exercitu ad castellum,
quod erat in mediate dicti fluuii constitutum, et ab utraque
parte ipsius castelli maxima pars fluminis erat latitudo
stadiorum quatuor, et in ipso castello pauci homines apparebant.
Tunc iussit illos Alexander de castello Indica lingua interrogare,
ubi possent aquam dulcem et amabilem reperire. Illi magis se
continuo abscondebant. Statimque precepit suis, ut in ipsum
castellum sagittas iacerent. Illi uero se plurimum abscondebant.
Videns Alexander, quod nullatenus loquebantur, precepit, ut
aliquot milites transnatantes fluuium ipsum castellum ascenderent.
Factumque est. Et ingressi fluuium quidam audaces milites
nudi euaginatis gladiis numero XXVII. Et cum iam quartam
ipsius fluminis transnatassent, insurgentes ex profundo ipsius
fluminis ypotami, eos, quos attigerunt, uulnerauerunt. Recessit
exinde Alexander cum exercitu suo et ambulauerunt tota die
siti et angustia intolerabili fatigati. Occurrebant enim eis leones,
pardi, ursi, rinocerontes, tigrides, et eos fortiter impugnabant etc.
Quomodo exercitus Alexandri circa horam diei undecimam
inuenit stagnum mellifluum
87. Girantes igitur ipsum fluuium circa horam undecimam
inuenerunt stagnum mellifluum et suaue, et castrametatus est
ibi Alexander, iussitque, ut ipsa silua per amplitudinem trium
miliarum truncaretur. Que silua in circuitu dicti stagni ex
prenominatis calamis erat ligata. Erat autem stagnum spaciosum
per stadia quadringenta. Precepit Alexander incendi faces plurimos
ibique proposuit diebus plurimis commorari. Cumque luna lucere
incepit, antequam Alexander et exercitus eius bibere possent,
subito ceperunt uenire scorpiones mire magnitudinis ad bibendum
ad ipsum stagnum festinare. Totaque terra sibulis resonabat.
Ipsi uero dracones habebant in capite cristas et ducebant pectora
retro ore aperto. Flatus eorum mortalis erat, et de oculis eorum
flamme feruentissime scintillabant. Videns hoc ipse exercitus
terrore perterritus omnes deuorari unanimiter existimabant.
Tunc Alexander cepit omnes hortari dicens: "O commilitones
fortissimi! Hortor uos, nolite de aliquo titubare! Sicut me uidebitis
facere, ita uos tacere procuretis." Et hoc dicens
apprehendit uenabulum et scutum et cepit uiriliter pugnare cum
draconibus et serpentibus, qui super eos acriter ueniebant. Quod
uidentes milites eius conforatati sunt ualde et apprehendentes
arma ceperunt uiriliter expugnare. De quibus triginta milites et
uiginti serui a draconum impetu perierunt etc.