5. HIC DISTINGUIT QUID SIT SALUTATIO.
Dicta est autem salutatio salutis adoptio.
Illum enim salutamus, quem pure diligimus sanumque desideramus
vivere ac iocundum. Non enim salutamus inimicos aut
excommunicatos, sed cum mittentium nomina describuntur, aut
apponuntur nomina simpliciter, talis descriptio pro titulo reputatur,
quia qui scribit, cui scribitur, liquido expeditur. Si
autem cum adiuncto nomina describuntur, illud quod adicitur,
ubi salutatio poneretur, indignationis aut suasionis locum obtinet
potius quam salutis.
6. ITEM DE SALUTATIONE ET PLENIUS.
Et est notandum, quod salutatio largo modo accipitur, sive
dicamus salutem, sive etiam captemus benevolentiam, quia vice
salutationis accipitur, quodcumque bonum alicui affectatur vel
devotionis causa humiliter exhibetut. Non enim magnos dominos
salutamus, sed humiliantes capita nostra, eis reverentiam cum
devotione offerimus et fide mentis desiderium explicamus. Salutare
namque sicut et benedicere de auctoritate maiorum est, non
de presumptione minorum; pares autem nostros vel parum
maiores absque inurie discrimine salutamus.
|
|