23. De vindicta adulterantium
Si maritus uxorem in ipso actu adulterii deprehenderit, tam adulterum
quam uxorem occidere licebit, nulla tamen mora protracta.
Lex maritum lenocinii pena cohercet, qui uxorem in adulterio deprehensam
retinuit, adulterumque dimisit; nisi forte sine sua culpa ille
diffugerit.
24. De desistentibus ab accusatione
Qui post crimen adulterii intemptatum uxorem receperit, destitisse
videtur, ideoque suscitare questionem ultra non poterit.
25. De plagiariis
Qui sciens liberum hominem vendiderit, hac pena legitima teneatur,
ut ex bonis suis venditus redimatur; ipse vero maleficus curie servus sit,
bonorum suorum residuo publicato; quod si ex rebus ipsius redimi non
poterit, pro servo tradatur parentibus venditi, bonis eius curie addictis;
quocumque autem casu venditus redeat, maleficus curie servus fiat, filiis
etiam post hunc casum nascentibus subiecti sint curie perpetua
servitute.
26. De sicariis secundum legem corneliam
Qui aggressorem vel latronem, in dubio vite discrimine constitutis
occiderit, nullam, ob id factum, calumpniam metuere debet.
Qui aggressorem ad se venientem ferro repulerit, non homicida set
defensor salutis est.
Nocturnum furem qui occiderit, impune feret, si aliter comprehendi
nequiverit, si modo cum clamore id fiat.
Infans sine malignitate animi et furiosus si hominem occiderit, non
tenetur; quia alterum innocentia consili alterum facti infelicitas excusat
Nichil interest occidat quis, an mortis causam prebeat.
In maleficiis voluntas spectatur non exitus.
Qui de alto se ipsum precipitat et hominem occidit, qui ramum incautus
deiciens non proclamavit, seu lapidem aut aliud deiecit hominemque
occidit, huic pene succumbit.
|
|