Domini dicens illi: «Gemine, non oportet te hic manere: surge et
uade in ciuitatem Pherentinam, ibi oportet te manere». Et surgens
abiit; deinde uenit in ciuitatem et cepit predicare uerbum
Dei. Omnes, qui habitabant ciuitatem, non habebant uerbum
salutis, stabant simulque contra Dominum. Tunc iuramentum
fecerunt contra eum et multas persecutiones, et eiecerunt eum ex
ciuitate, persequentes. Beatus Geminus exiuit de ciuitate, et
inuenit prope ciuitatem in cauernis terrae mansiones; et introiuit et
habitauit ibi, usque dum Deus de seculo euocare dignatus est.
Postea uocauit eum angelus de celo dicens: «Tempus est, ut
epuleris in conuiuio meo cum parentibus tuis. Euge, serue bone
et fidelis, quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam:
intra in gaudium Domini tui!». Et sic dicens, ab oculis eius
ablatus est; beatus Geminus, oculos intentos, fiduciam habet in
Domino.
Ibique conueniunt de longinquis regionibus infirmi et sanantur
ad sepulcrum eius, Ipso adiuuante, qui cum Patre et Spiritu
Sancto uiuit et regnat in secula seculorum. Amen.
|
|