telam triplicis mixture contexuit, perplexitatis tamen non modice recipientis
intellectui presentavit. Voluit forsan oratoris officium dictione persuadere
multiplici, ut auditoris animus, quasi victus tam mulcebri suadela,
quiesceret, etsi respondere conaretur, ad varia redderetur responsione
varia circunventus. Vel si cautelam mercatoris assumpsit, voluit forte multiplicitate
mercium oculos emptoris allicere, ut, dum placeret utralibet,
negotiantis redderet suppellectilem cariorem; vel voluit potius miles triformiter
ad bella consurgere, ut se triplici clipeo tueretur ab ictibus, aut
tribus iaculis, dum vitari nequirent singula, finaliter triumpharet in hostem.
Sed quid ego de huius triplici genere missionis, dum integritas mittentis
attenditur, colligere valeo nisi simplicis amoris affectum? Pro quo,
si vis innumera facienda, quid de tribus in una pagina directis epistolis,
nisi quod in uno vase triplex interpretum aroma transmissum? Pro quo triplex
genus referens gratiarum, ut vera sint interpretis prima indicia, que
dierum sequentium donaria promiserunt, pagina presens sub ea sponsione
transmittitur, quod a successiva missione similium occupatio me retrahet,
non voluntas.
|
|