Pag 491

CAP. V. Signa mortis - Prima tibi facies occurrit, prima notetur,
In se signa gerit, quibus aegri crisis habetur;
Lumina si lateant, aut sint subfusa rubore
Signa mortis habent, vario distincta colore.
Livida si fuerint, aut effugientia lumen,
Hoc tibi designant, notantes mortis acumen.
Auris pulpa rigens, frons arida, tempora plana,
Naris acuta, labor immotus, somnia vana,
Algor in extremis, et calor et sitis interiorum.
His visis abeas, curamque geras aliorum.
CAP. VI. Semiotice moribundi - His signis moriens certis cognoscitur aeger:
Fronte rubet primo, pedibus frigescit in imo,
Inde supercilium deponit fine propinquo.
Decidit et mentus, laevus lacrimatur ocellus,
Deficit auditus nasus summotenus albet.
Sponte suo plorans, mortis pronunciat horam.
Ante venit pulsus decurrens propero nisu.
Excubias patitur juvenis noctuque diuque,
Sique senes dormit, designat nocte resolvi.
CAP. VII. Semiotice urinae - Qualibet urina si sanguis inundat abunde,
Apparent grossae rubeo dominante colore.
Si fel, subtiles, citroque colore nitentes;
Flegma quidem grossas, nec non determinat albas;
Sed niger humor eas subtiles reddit et albas,
Sed sanativa vis tale videtur habere.
Et in eis tantum moderatio quatuor horis,
Parte quidem nona substitit hypostasis ulla.
Coctioni superet tantum tamen tunc parvula paret,
Quae si magna paret, jam tertia coctio languet.
Nam penetrans morbus jam destillavit ad artus,
Unde venenosis infertur causa salutis,
Sic ut lauriolis et squillis et titimallis,
Quisquis urinas verissime noscere curas.
Et curata feras carmina nostra legas.