25 Persone pronominum sunt tres, prima, secunda, tercia: prima
est, cum ipsa que loquitur de se pronuntiat; secunda est, cum de
ea pronuntiat, ad quam directo sermone loquitur; tercia est, de
qua loquitur, pronuntians extra se et secundam.
26 In plurali uero
<prima> conceptionem facit aliarum personarum, ut "ego et
uos facimus", "ego et illi fecimus" uel "ego et uos et illi fecimus";
secunda uero terciam concipit, ut "tu et ille fecistis"; tercia uero
terciam solam, ut "isti et illi fecerunt".
27 Prima et secunda persona,
nisi figurate, adiunctione nominis non egent, cum et
substantiam per se significant et qualitatem per sub oculis demonstrationem;
in tercia uero plerumque nomen in locum eius
ponimus, ut "ego, tu et Martinus", nisi demonstratione uel relatione
egeat, ut "ego, tu et ille quem uides" uel "is de quo dixi".
28
Adiungitur etiam nomen pronomini in tercia persona, cum abest
persona, uel spatio eius qualitas obscuratur, ut "quis ille uir est?
Petrus!", uel cum persona eius ignoratur, cuius nomen in notitia
habetur.