nanque tibi e manibus ceciderunt frena, tuique
Phoebe, Cupidineis cesserunt ignibus ignes.
proh Veneris sublime decus, proh gloria celsę
virtutis pacisque tenor, proh sedula custos
iusticię, probitatis honos venerandaque sanctę
scena pudicię, Charitum nec parvus Amorum
Naturaeque labor tam parva clauditur urna!
at mens Helysios campos et rura frequentat
florida, ubi zephyris dant prata foventibus alba
lilia purpureasque rosas, et sponte ligustris
albet ager, casia et rubris stellata renidet
terra papaveribus tepidisque vaporibus halat.
quin etiam intranti (quum sit laudata marito)
Obvia fit facibus Hecate vultuque sereno
Invitat sceptris et castis praeficit umbris.
illa negat, sed eam petiere per aera nantes
felicesque animę. precibus superata pudicis
haec veteres regit imperiis heroidas omnes.
ergo quid assiduis cruciaris luctibus? angues
Eumenidum fortasse times? tacuere cerastę
non minus Hippolyte sedes subeunte beatas,
quam si Persephones velarent flammea vultus
rursus et hinnitu fremeret prędator Alaster.
|
365
370
375
380
385
|