paucis maxima non absolui aliis debet locum
epystola.
Si de mei aduentus tempore queris, ea
maxime qua non licuit tempestate te hic adesse,
ubi quam plures ac iuniores egisti annos, ubi
Affricam nostram diu et multum elaboratam
altis e pectore sensibus euoluisti, Auinionem
solam, Vallem clusam nunc uere clausam et
incola suo uiduam tristibus ego precordiis adinueni.
Sed et paucis annorum exactis curriculis
presulem urbis nostre, quem tu alias magnis
puritatum laudibus extulisti, huc aduentasse
commemini, ubi tu tunc firmissimis studiis
tenebaris, et ubi octo fere mensium tempus
triuit, utique sine me, quem ante illac nunquam
exire se domum et me seruasse retia
letabatur.
Si uero causam cupis, prius michi ridendum
est, postea disserendum, quia eque ac tu
dudum, sirtibus arenosis inuoluor mixtisque
stulticie et infidelitatis erroribus, atque faleratis
sententiarum uerbis extrucior. Sed quorsum