Iacobus Veronensis: Liber peregrinationis

Capitolo I

Pag. 14


contraxi. expectando navim seu galeam. in qua debebam altum pelagus
navigare: et dum ad diem lune. que erat antepenultima mensis. perveni.
tunc cum pluribus aliis mercatoribus et peregrinis galeam ascendimus et
portum Sancti Nicolai exivimus. ventum expectantes. ut possemus iter
nostrum perficere. quia galea non erat munita remis. Sed ubi sero
advenit et dies jam inclinata pertransiit. voluit nos Deus aliqualiter visitare.
quod subito aër conturbatus est et mare intumuit. ventus validus
apparuit et inundationes fecit tales. ut omnes naufragium timeremus.
anchoras omnes projecimus in mari. Deum devote invocavimus et per
totam noctem in magna tribulacione permansimus: sed dum dies apparuit.
misit nobis Dominus gratiam suam. quod mare factum est tranquillum:
de littore pervenimus et sibi gratias egimus. quia eramus de tantis periculis
liberati: et illa die erat quoddam magnum festum ibi. et omnes Veneti
illuc venerant: et illa die Martis. hora vespere. misit nobis Deus ventum
prosperum et sic de portu recessimus. invocato nomine Jhesu Cristi et
beate virginis Marie et omnium sanctorum et sanctarum Dei. et specialiter
ego me beatis apostolis Jacobo minori et majori commendavi. quia
Jacobus vocor et fiduciam magnam habeo in eis. Postquam mare intravimus
cum vento prospero Ystriam provinciam. Sclavoniam. Albaniam.
Romandiolam. Marchiam Anconitanam. terram de Abrutiis et montem
Sancti Angeli pertransivimus et ad Oltrantum. civitatem in finibus
Apulee. applicuimus. per septingenta miliaria a Veneciis distantem.
die Mercurii vji mensis Junii. Et in dominica proxima sequenti. que
erat octava Penthecosti et festum Trinitatis et sancte Barnabe. apostoli.
ibidem predicavi. et in die Jovis proxima fuit celebre festum
corporis Cristi. Domini nostri Jhesu Cristi. et illa die sermonem feci
de mane et post nonas predicavi. ubi affuit magna multitudo Judeorum.
qui in illa civitate cum cristianis morantur. et cum eis pluries disputavi
et cum Deo auxilio feci eos de multis esse contentos. cum lex nostra sit
fundamentum veritatis.

Torna all'inizio