aut comitum, seu iudicum, statim sint disrapti, cesi, divisi, atque
confracti tanquam ante nostri presenciam. insuper statuentes
precipimus nostra iussione, et iudicio, ut nullus sit, qui in
aliquo placito tortum audeat dicere monachis iam dicti venerabilis
monasterii, aut eorum advocatoribus; nam inquisicio, que
facta fuerit ab hominibus liberis * * * res, et hereditates, vel familias
ipsius monasterii, statuimus, ut firma permaneat per huius
nostri munburdi paginam. Quicumque vero hanc nostram auctoritatem
fregerit, sciat se compositurum auri optimi libras centum,
medietatem Camere nostre, et medietatem abbati prenominati monasterii,
qui ibi pro tempore preesse vis[us] fuerit. Quod ut verius
credatur, et inconvulsum permaneat, sigilli nostri impressione
subter insigniri iussimus. Petrus cancellarius, ad vicem Huberti
episcopi et archicancellarii, recognovi, et subscripsi. Data .X. kalendas
madii, anno Dominice incarnacionis .DCCCCLXXII., imperii
vero domni Ottonis serenissimi imperatoris .X., indicione .XIIII.
Actum Ravenne, Deo propicio, feliciter, amen.
HOC tempore domnus Pandulfus princeps et marchio, cum
per diversos fines provinciarum circumiens, pro pace ecclesiarum
Dei, et populi iusticia laboraret, in Marsorum provinciam
devenit, cui domnus Paulus abbas occurrit, et pro monasterio
Sancte Marie in Apinianici querelam faciens, ipsum monasterium
recepit, sicut in hoc scripto continetur.
|
|