Guido Faba: Ars dictaminis

392


cum ante tribunal superni iudicis fuerimus constituti, gloriemur
nos honorasse locum, in quo corpus dominicum requievit»;
vel «Cum de imperiali procedat benevolentie
largitate universos regulares viros et Deo servientes suo
sollicite communire presidio, fratres Templi, qui spreta seculari
militia facti sunt milites Ihesu Christi, et sub Domini vexillo
regula militantes pro Redemptoris amore se morti pugnando
cum barbaris nationibus tradere non formidant, tanto attentius
debet in omnibus confovere, quanto gloriosius pro Christi
nominis defensione noscuntur in castris dominicis militare»;
(vel) «Cum imperialis dignitas omnium religionum genera sub
umbra sue protectionis manu tenere debeat et defendere, dicatas
Deo virgines, que spretis maritalibus connubiis sponsum
Ihesum Christum accensis lampadibus nunc secuntur, tanto
propensius nostro debemus conmunire presidio, quanto magis
eorum condicio et sexus femineus noscitur indigere». Explicit
de privilegi.
Epistola finalis laudis et commendationis.
A Domino factum est istud, cuius gratia sumus et vivimus
et movemur, et ad honorem et gloriam atque laudem viri
magnifici ac feliciter triumphantis domini Alliprandi Fave, Bononie
potestatis; cuius preconia mirifice probitatis nec silere possum,
nec stilus invenitur sufficiens ad narrandum, quoniam
de ipso iam loquitur omnis terra, et omnes gentes, nationes
et populi magnificant sua gesta, tanquam militis strenuissimi
et preclari, cuius fama lucidissima militarem gloriam decorat
et totam illuminat parentelam. O Brixia, terra nobilis, nunc
gaude beata que tantum lilium protulisti; sed et novis tripudiis
glorietur Italia universa, et precipue felix exultet Bononia,
que, tali sublimata rectore, victoriosa residet et tranquilla;
que suis meritis ut stella rutilans matutina, regalia

Torna all'inizio