Petrus Damiani: Vita beati Romualdi

Pag 95


ad imitationem Hilarionis vixit. Quinque vero ebdomadibus
nichil aliud comedens, ad modicum se infusi ciceris adstrinxit.
Et ita Romualdus per multa alia vivendi genera, quid sua virtus
posset, per hęc et illa se iugiter exercendo, temptabat. Studebat
quippe discretus Christi miles ad novum se certamen
semper accingere et, cum iam iam cadere urgeretur, adhibita
mox misericordia vacillans corpusculum relevare. Duo
autem vel etiam tria quandoque habebat cilicia propter nascentem
corporis inportunitatem, quę lavari nullatenus permittebat,
sed ea potius ad imbrem proiciens post triginta dies mutare consueverat.
Novaculam autem numquam in suum caput
patiebatur ascendere, sed ipse sibi perraro solebat excrementa capillorum
et barbę forpicibus attondere. Si quando vero eum
ex aliquo esculentiori cibo gulę vitium titillaret, mox accurate
illum preparari precipiens, ori et naribus apponebat, et solum
captans hodorem dicebat: «O gula, gula, quam dulcis, quam suavis
modo tibi saperet iste cibus, sed ve tibi! ex eo numquam gustabis»;
et sic intactum ad cellarium remittebat.

1



5




10




15


Torna all'inizio