Iohannes Monachus: Chronicon Vulturnense, II

Pag 265


valle de Vicu, quomodo in Rosanisco vadit, et Sanctum Maurum
de Anglone cum pertinenciis suis; simulque campum Borrani qui
dicitur, qui habet finis: ab una parte terra Richardi; ad alia parte
via puplica; a tercia parte fine terra Adelberti, qui Sabinianus vocatur;
quarta pars fine terra Sancti Angeli de Barregio; in valle,
que dicitur Sorana ecclesiam Sancti Stephani cum omnibus suis
pertinenciis; preterea in actu Balvense, in loco qui nuncupatur
Quinque Milia ecclesiam Sancte Marie, que cella eiusdem monasterii
dinoscitur, per fines hic subscriptas: qualiter vadit fluvius
Sangro versum qua parte Rasinus fluit, et exinde decurrit rivus,
qui exit de Quinque Milia usque in Petra, ubi fuit antiquitus castellum,
et quomodo tota ipsa vallis vadit in rivo de Camarda, et
ipse rivus decurrit in fluvius Sangro; atque ecclesiam Sancti Marcelli,
propinqua Pectorano cum omnibus rebus ibidem subiacentibus:
(que quoniam) ecclesias, et cellas, et curtes (ipsi Sancte
iuste cognovimus pertinere Ecclesie, hac nostra preceptali auctoritate
eidem monasterio et Sancte Ecclesie restituimus et reddimus)
ipsas ecclesias, et cellas, et curtes (una cum omni eorum
integritate, terris, vineis, pratis, pascuis, silvis, piscacionibus, aquis,
rivis, molendinis, omnibusque rebus ad) ipsas ecclesias, et cellas,
et curtes (pertinentibus, quatenus per hoc nostre auctoritatis preceptum
habeat ipsum monasterium ea[s]dem) ecclesias, et cellas, et
curtes (cum eorum omni integritate, habeantque potestatem prenominatus
abbas, suique successores quicquid ad utilitatem ecclesie
eis rectum visum fuerit faciendi, omnium hominum contradiccione
remota. Si quis vero dux, princeps, marchio, comes, seu aliqua
nostri regni inferior aud superior persona deinceps perscriptas) ecclesias,
et cellas, et curtes, (aut pertinencias eorum ad prelibata

Torna all'inizio