pauper locutus est, et dicunt: ‘quis est hic?’ et si offenderit
subvertent illum». Clamat vim patiens et nullus exaudit,
vociferatur et non est qui iudicet. (3) Si forte pauperum
causam suscipitis, illos remisse fovetis; cum autem divitum
causam assumitis, illos pertinaciter adiuvatis. Pauperes despicitis,
divites honoratis; istis reverenter assurgitis, illos despicabiliter
conculcatis. «Si introierit in conventum vestrum
vir anulum habens aureum in veste candida, introierit et pauper
in sordido habitu, et intendatis in eum qui indutus est
veste preclara et dixeritis ei: ‘Tu sede hic bene’; pauperi vero
dicatis: ‘Tu sta illic, aut sede sub scabello pedum meorum’;
nonne iudicatis apud vosmetipsos et facti estis iudices cogitationum
iniquarum?». De vobis enim et contra vos dicit
propheta: «Magnificati sunt et dilatati, incrassati et impinguati,
causam pupilli non dixerunt, et iudicium pauperum
non iudicaverunt». Sed in lege precipitur: «Nulla erit
distantia personarum, ita parvum audietis aut magnum. Nec
accipietis cuiusquam personam, quia Dei iudicium est».
«Non est enim personarum acceptio apud Deum».
V
De venditione iustitie.
(1) Vos autem nec gratiam gratis datis, nec iustitiam iuste
redditis, quia nisi venit, non provenit, nec datur nisi vendatur.
Sepe iustitiam tantum differtis, quod litigantibus plus
quam totum aufertis, quia maior est sumptus expense quam
fructus sententie. Quid autem illi poteritis in districto iudicio
|
|