lares remo et vento repeterent catervatim, non
armatae viris, ut venerant, sed nautis, et personis
inermibus oneratae; Catalani, quamquam
essent laboribus tanti itineris fatigati, tamen de
pristina Saracenorum caede superbi, et Messanenses
etiam, qui sub tanta desperatione facti
quodammodo redivivi, animos et vires assumpserant,
cum XXII galeis habentibus altas puppes,
et proras aliquantulum elevatas, viris et armis
ad pugnam necessario praemunitis, galeas praedictorum
recedentium insequuntur, et, fugientibus
reliquis, XVII manu interceperunt victrici,
ac Messanam reduxerunt captivas.
Ex hac autem prima felicitatis sorte Messani
et Catalani letitiae jubilo gloriantes, Ultramontanos
suo carceri traditos conservarunt, Latinos
vero liberos dimiserunt, in eorum optione
ponentes, an vellent cum eis ad stipendia, seu
aliter in Sicilia remanere, an magis ad propria
remeare. Quibus Latinis in liberatione ajunt Messanenses:
"Nos nec reputamus inimicos nobis regnicolas
et Pisanos, sed amicos; potius Gallici
tantum sunt nobis hostes; illos quaerimus,
illorum sitimus sanguinem, et ipsorum refocillari
mercibus affectamus. Scimus firmiter,
quod vos domini de regno contra nos coacti et
inviti venitis per Carolum. Scimus etiam, quod
vos pariter nobiscum quaeritis libertatem regni,
et eam anxie affectatis; sed in praesentia
aliter facere non potestis, quin Gallicorum actionibus
pareatis".
Ex duobus ergo regibus alti cordis, factis jam
hostibus manifestis, altero agente Messanae, rege
vero Carolo apud Regium commorante, ac altero
contra reliquum omnem ebullientis invidiae
accensis furore visceribus inimicitiae, per nuntios
hinc inde transmissos crescunt bellorum odia,
crescitque in regno funebre bellum, et ignis
jam inter fortes, favilla rediviva, succensus fomitem
ad destinationem alternativam nuntiorum
admittit.
CAP. XX
ECCLESIA ROMANA ACUIT GLADIUM.
Rex enim Carolus ad regem Aragonum nuntios
destinavit, per quos eum de manifesta proditione
redarguit. Interim autem Ecclesia gladium
affixum templo, raro solitum reges magnos
ferire laethaliter, et ideo a temporibus Frederici
et posteritatis suae, cujus ictu perenniter corruerunt,
scabra rubigine, quasi morsum, exerit,
forbit, acuit et vibrat, ut feriat, ac auditus
viribus vulnera illa laethalia imprimit, quibus
quondam idem Fredericus ejusque successio expiravit.
Princeps interea primogenitus regis Caroli,
ad quem de adventu regis Aragonum nihil huc
usque pervenerat, congregat electam militiam,
cum quo domini Petrus, Alfonsus, et comes Atrabatentis,
nepotes regis ejusdem Caroli, venire
in subsidium patrui, audita rebellione Siciliae,
|
|