Henricus Septimellensis: Elegia

Pag 64


Quid tibi et iniuste Fortune? Multaque semper
passus es obprobriis vincula propter eam.
Vis ipsam non esse vagam? natura repugnat,
que dedit instabilem semper et esse vagam.
Seminat in spinis nature iura retractans,
garrula divelli rana palude nequit.
Qui cupit auferre naturam seminat herbam,
cuius in Arturi tempore fructus erit.
Te nimis aura rotat nimiumque moveris amaris,
et nimium stolidum te facit esse dolor.
Non hominem redolens hominis denigrat honorem,
qui nequit adversis prospera iuncta pati.
Utitur ignare dulci, non usus amaro:
namque per oppositum noscitur omne bonum.
Disce gravanda pati: patientia temperat iram
et duros animos mentis oliva domat.
Nonne recordaris, veluti, stimulante tyrampno,
moriger innocua Seneca morte perit?
Nonne meus Severinus inani iure peremptus
carcere Papie non patienda tulit?
Nonne cupidineus metrosus Naso magister
expulsus patria pauper et exul obit?
Quid referam multos, quorum sine crimine vita
verbera Fortune non patienda tulit?
Silva capillorum numeratis cederet illis,
quos necis immunes inclita vita dedit.
Aspera ferre decet: maturant aspera mentem
et bene matura plenius uva sapit.
Per nimios estus gelidas transitur ad umbras,
sicque per oppositum dulcia querit homo.
Laurea pro pena, pro morte corona resultat:
unde laborat homo, premiat inde labor.
Quid facis, inmunde, mundique inmunda quid optas?





35




40




45




50




55




60


Torna all'inizio