hominem. Nos ergo adoptati, qui peccati cautione exigente, iure
diabolicae fraudis detenti, extranei a nostri conditoris consortio
dominioque longius distabamus. Corruptae uidelicet naturae concubitu
in iniquitatibus concepti et in delictis de matris iactati utero,
filii irae eramus. Ille non adoptatiuus sed proprius dei filius, in
plenitudine temporum missus a patre, natus ex muliere, factus sub
lege, adoptionis nobis gratiam sua dignatus est benignitate per
lauacrum regenerationis largire. Quotquot autem ait euangelista
receperunt eum, dedit eis potestatem filios dei fieri. Adoptator quapropter
ille, sicut saluator, liberator et redemptor, non adoptatus,
quia nec saluatus nec liberatus nec redemptus. Nos nimirum
saluati, liberati et redempti; ille prorsus saluator, liberator, redemptor
et adoptator, qui nos saluauit, liberauit, redemit et adoptauit
in sortem filiorum dei, ut qui ex debito filii eramus irae, hoc
est diaboli, gratuito eius munere filii dei per ipsius gratiam effici
mereremur.
I 27 (I 27) Tu causaris: 'qui negat' inquis 'eum adoptiuum
secundum hominem filium dei, neget necesse est eum uerum fuisse
hominem'. Quur, obsecro te, hoc sentire rugosam gerens non
erubescis frontem? Quur tam stulte non te pudebit de uno Christo
deo et homine effari, cum adoptiuus filius ille dici debeat, qui
purus est homo, qui non merito, sed ex dono gratiae, adoptionis
nomine censetur, qui non una persona ex utraque natura cum deo
constat, sicut dominus noster Iesus Christus, qui semper ex quo
conceptus de spiritu sancto in utero uirginis secundum hominem
coepit esse, sempiternus permanet deus et homo? Numquidnam
cum confiteor eum non redemptum, sed redemptorem, non saluatum,
sed saluatorem, putas ne hominem negem eum? Hominem
inquam illum uerum confiteor; sed deum uerum eum praedicans
ueneranter adoro.
I 28 (I 28) Addis adhuc et aliud, quia finem non habent uerba
uentosa, non posse quidquam membra habere, nisi hoc quod
|
|