non postulat; est responsione gratus; quod ignorat non profert;
suam non celat scienciam; anxiatur cum hominibus et ipsi
cum eo quiescunt; ad veritatem animam cogit, velit ipsa aut
non; suscipit sensum suum; corrigente corrigitur; cito ad bonum
labitur et tarde ad malum; constans est in bonis operibus et
lentus in malis; cum testis erit, eius testimonium erit verum; si
iudex sit, recte iudicabit aut equum; in cunctis fidelis decernitur;
pro malis bona impendit; aliena non appetit; extraneum se
reputat mundo huic; non habet nisi sui exitus cogitatum; benefacere
precipit et ipsemet benefacit; malum prohibet et ipse etiam
vitat illud; quod corde gerit ei quod lingua profert concordat,
et similiter dicta factis. Fili, intellige sapienciam et proprietates
omnes eidem pertinentes, et exercita te in ea, nec in alio
cogites; cumque acquisieris eam, leteris, sciens quod non nisi
mansuetudine acquiritur ipsa, nec absque lingue custodia; nam
lingua est armarii sapiencie hostium quod, nisi laudabiliter
observetur, quis voluerit introibit; et si hostium servabitur, armarium
salvum erit; et lingua est boni et mali clavis, igitur
sigilla eam sicut aurum et argentum sigillas. Fili, noli amittere
tua et aliena servare; quia tuum est quod pro anima tua
erogas; et erit quod post dies tuos erogas, alienum. Fili, Dei
sapienciam honora, quam despicientibus non effundas, nec appetentibus
eam vetes. Fili, duo sunt ex hominibus huius mundi
solliciti; unus est cui altitudinem et nobitatem annuit Deus,
et ipse nichilominus ad alterius mundi sublimitatem et nobilitatem
conatur; alter est habens victum exiguum, et sustinet donec veritatem
perpendit, et bene admodum servit Deo. Fili, qui miserebitur;
eius miserebitur alter; qui tacet salvus existit, et perdicioni
deditus est non cohibens linguam suam; et penitet qui
|
|