super se venturum, mox relicto quodam municipio nomine
Urso, quod ab eo tunc obsidebatur, sub omni celeritate precurrens,
urbem predictam tuiturus revertitur; ad quam iam
Ranulphus comes ducente Rogerio de Plenco acerrimo milite,
Regique inimicissimo, quadraginta et eo amplius milites in adiutorium
sui direxerat. Monte itaque Piloso Regis obsidione circumdato,
Tancredus ei ad resistendum totis viribus preparatur.
Nam ante eiusdem urbis barbacanum quidam locus qui catuvella
dicebatur, non parvo terre aggere munitus erat, in quo pene
tota civitas ad repugnandum collecta consistebat. Quem videlicet
locum, dum regia cohors illis repulsis violenter irrupisset,
Tancredus post cum suis eos pernimium opprimens, terga,
relicto aggere, prebere compellit. Deinde regii bellatores, animum
resumentes, rursus in Tancredum suosque impetum facientes,
aggerem illis repulsis recuperant. Tancredus ergo suique a loco
illo funditus reiecti, intra barbacanum recipiuntur.
42
Ceterum rex perpendens urbem munitissimam manumque
in ea bellatricem consistere, ad ingenium vertitur; videlicet ut
oppidum quod preliando adiri non poterat, artis peritia aggrederetur.
Itaque, molimine constructo, rex illud paulatim ducendo
quo minus civitas muniri conspiciebatur approximari iubet;
quo ita facto exteri cum civibus cominus per eam bellabant,
iacula alterutrum intorquentes. Interim autem, dum ita utrimque
pugnaretur, Sarraceni per illud instrumentum ligna, quibus
fossatus repleretur, iactabant; alii autem ferreis rastris ab aggere
summo nisu terram trahentes, ligna ipsa eius iactatione superplanare
conabantur.
|
|