Mortis. - Et interea succursum prestat ut heros
Anxius, ac ardens medios perlabitur hostes,
Corripiens, mactansque viros Palearibus undis,
Deffectusque suos famosis suplet in armis.
Hinc ac inde ruens, Perusino milite ductus,
Elatis singnis, gestisque Leonibus alto,
Griphonumque armis a ponte expellitur hostis.
Heserat et ripis clades inmensa furentum;
Sed Perusinus aquis se tradit, nec vada poscit:
Tanta patet gentis pressura, ut cursus aquarum
Herens desistat, vacuusque aperte sequenti
Inferius cadat undis et cursibus eius.
Non mors una fuit, sed morte cernere posses
Innumeras laceras facies, vultusque recisos,
Deformesque viros, aties vastoque iacentes
Aggere visceribus fusis, et vertice verso. -
Tollite (nunc referunt), convitia tollite vestra,
Vos Palee gentes compescere lubrica lingue.
Utile semper erit ac lingue imponere frenum.
Respice quot turbe lingue iacuere veneno,
Quot strages, cedesque simul, quot corpora fusa! -
Et vix exactis voluisse cedere possunt
Romulide, ne adhuc tantis a cladibus illi
Quisque pronptus ibi, ferroque illisus et ensis
Cuspide ferali. Pro quanta nefaria campis,
Rupibus ac illis, perque via rura, per ortos,
Per vineta, neces hominum! Per ardua cedit
Saxa trucidator: at urbis denique portas
Serpit, aditque pedes, milesque et asper,
Audax atque unus ubi captus et obrutus alto.
Quid loquar ulterius? Mihi funera visa tacere
Conveniens, saltem quid gesserit inde Tudertum.
Omne scelus tulit atque nephas, nullique pepercit.
Femineos sexus, portantes vinea vasa;
Innocuos etiam pueros prosternit, et urget
Morte truci; fedatque manus in sanguine iusti
Intrusi, stantisque heremo. Sautiatus, et istis
Nondum visus adest. Satis peiora tulisset,
Si sibi concessum superis. Delere putabat
|
|