deducunt illum ad monasterium Christi martyris Vincencii, ubi a
venerabili patre Iosue et cunctis fratribus satis humane susceptus,
post aliquot dies, temporali caruit visu. cuius corpus, candido
marmore facto sepulchro, ante ipsius basilice limen diligenter locatum
est. mox tristi nuncio materna viscera mota, innumeris
supmtis muneribus, diversa in comitatu famulurum agens obsequia,
una cum sibi superstite prole, monasterium Christi martiris Vincencii
quantocius pecierunt. quo tumulum sui filii mater aspiciens,
amplexata est eum, et multis lacrimis lavans, dyris vocibus satisfaciebat
doloribus. vix tandem, aliquantulum a venerabili Iosue
abbate et fratribus consolata, finem fecit clamoribus et, post aliquantos
dies, discessura optulit cum filio suo, omnibus sibi faventibus
suis hominibus, in sacro monasterio Beati Vincencii quicquid
preciosum inventum est in thesauris, testamentum quoque oblacionis
facientes iure hereditario tocius comitatus defuncti filii, quecumque
in Valbensi territorio esse potuissent, cum ecclesia Sancti
Ruphini ibidem constructa <in Campo de Rota>, quam et aliis
ecclesiis et cellis circumquaque manentibus, que omnia post a
domno Hludovico imperatore in eodem monasterio firmata sunt:
ecclesia Sancti Comicii in Pectoriano; ecclesia Sancti Leopardi in
Pacentru; ecclesia Sancti Vincencii in Selmone <cum terris, [q]ualiter
|
|