Pulcher adhuc belli uultus: stant uertice coni,
Plena armenta uiris, nullus sine preside uector.
At postquam rabies et uitae prodiga uirtus
Emisere animos, sternuntque ruuntque uicissim
Ictibus innumeris. Haud tanta cadentibus Hedis
Aeriam Rhodopen solita niue uerberat arctos.
Interea Widonen adit Walfredus ouantem
Cedibus (haud regem, sed eum qui nuper ab aruis
Sequanicis illectus erat); capit eminus ipsum
Asta uiri ualido nimium contorta lacerto,
Extremo galee primoque in margine parmae
Semita qua lucet: clauso spiraminis haustu
Ilicet oppetiit. Moriens telluris alumnae
Infelix caraeque domus reminiscitur; atqui
Damna modo Latiis, quia uenit, adeptus in aruis.
Hinc acies sequitur ceso ductore; furitque
Alcherium sternens heros Athesinus et Othum:
Comminus hunc stantem metit, hunc a poplite sectum
Cuspide transmissa. His socios demitteret umbris
Innumeros, ni Rhodanicus succurrere ductor
Ammonitus fessis subito adforet ultor amicis.
Vt lupus, in campis pecudes cum uidit apertis -
Non auctor gregis ipse comes, non horrida terret
Turba canum, ruit ac toto deseuit in aruo:
Haud aliter dirum Wido se tollit in aequor.
Hic, celsum quod cernit aequo turbare sodales
|
145
150
155
160
165
|