quam suscipientes horridi iuuenes, perduxerunt eam in locum secretum,
ubi erat cubiculum ualde obscurissimum. Tunc stans
sancta Seraphia in memorato cubiculo orabat dicens: «Sancte, sancte,
sancte, te inuoco, domine Iesu Christe, qui es uerus custos et
conseruator. Te inuoco, domine Iesu Christe, qui es lumen et
gaudium sempiternum. Te inuoco, domine Iesu Christe, qui sanctos
apostolos tuos in carceris custodia detentos, clausis ianuis, uisitasti
et confortasti. Adesto nunc, precor, et michi miserere, peregrinae
ancillae tuae Seraphiae, et libera me a sordida cogitatione
iuuenum istorum. Obscurentur oculi eorum, ut non ualeant me
contingere, ancillam tuam in te confidentem, et non contaminent
sigillum tuum, tua consecratione signatum. Confunde impudentiam
eorum, et munda me a coinquinatione carnis, et ad te iube
me transire. Et adesto, Domine, cum ancilla tua Sauina, corrobora
eam in tua magnitudine, domine Iesu Christe, ut non inimicus
diabolus exultet super eam, quia multum sustinuit propter nomen
sanctum tuum circa me, ancillam tuam. Domine Iesu Christe,
exaudi me, qui es benedictus et gloriosus et superlaudabilis Filius
cum Patre et Spiritu sancto in secula seculorum. Amen». Et
cum memorati iuuenes circa horam noctis primam cepissent contra
propositum uirginis Christi accedere, subito sonus magnus factus
est et terrae motus horribilis, ita ut per totum oppidum sentiretur.
Iuuenes autem illi tremefacti ceciderunt exanimes in terra, mem-
|
|