[17.] His diebus cum essent anni ab incarnatione Domini DLXXXVIII, defuncto Helya patriarcha Aquilegensi, postquam quindecim annos sacerdotium gesserat sepultus est apud Gradensem metropolym in ecclesia sancta Euphymie. Huic succedens Severius regendam suscepit ecclesiam. Quem Smaragdus patricius veniens de Ravenna in Gradus, per semet ipsum ex basilica extrahens Ravennam duxit cum aliis tribus ex Hystria episcopis, id est Iohanne Parentino et Severo atque Vindemio nec non etiam Antonio iam sene ecclesie defensore. Quibus comminans exilia atque violentiam inferens, communicare compulit Iohanni Ravennati episcopo, trium capitulorum damnatori, qui tempore pape Vigilii, vel Pelagii, a Romane ecclesie desciverat societate. Exempto vero anno, e Ravenna ad Grados reversi sunt. Quibus nec plebs communicare voluit, nec ceteri episcopi eos receperunt. Smaragdus patricius, a demonio non iniuste correptus, successorem Romanum patricium accipiens, Constantinopolym remeavit. Post hec facta est synodus decem episcoporum in Mariano, ubi receperunt Severum patriarcham Aquilegensem, dantem libellum erroris sui, quia trium capitulorum dampnatoribus communicarat Ravenne. Nomina vero episcoporum qui se ab hoc scismate cohibuerunt hec sunt: Petrus de Altino, Clarissimus, Ingenuinus de Sabione, Agnellus Tridentinus, Iunior Veronensis, Horontius Vicentinus, Rusticus de Tarvisio, Fonteius Feltrinus, Agnellus de Acilo, Laurentius Bellunensis. Cum patriarcha autem communicaverunt isti episcopi: Severus, Parentinus Iohannes, Patricius, Vindemius et Iohannes.
[18.] Hoc anno fuit pestis inguinaria iterum apud Ravennam, Gradus et Hystriam nimium gravis, sicut et prius ante triginta annos extiterat.
[19.] Igitur Mauricius augustus, postquam uno et viginti annis rexit imperium, cum filiis Theodosio et Tyberio et Constantino a Focate, qui fuit strator Prisci patricii, occiditur. Fuit autem utilis rei publice. Nam sepe contra hostes dimicans, victoriam
|
|