Pag 27

nichil legitur fecisse nisi quod dixit ut fieret. Sed cum
rursum dicat Scriptura: "Dominus sapientia fundavit terram, et sapientia
ipsius eruperunt abissi", non potest aliud intelligi: "Sapientia
qua fundavit terram et qua eruperunt abissi" et aliud: "Verbum
quo celi firmati sunt", sed idem. Quod si forte arbitramini
a me esse conficta hec verba, non autem sic credere Christianos
nec ita nobis traditum ab apostolis Christi, audite apostolum Paulum
natum de gente vestra, sed non in ignorantia vestra relictum,
concordantem cum psalmista ac dicentem: "Nos predicamus Dei
Filium, Dei virtutem et Dei sapientiam". Quod si eum,
quem Iohannes nominat Verbum Dei, Paulus esse testatur Dei
Virtutem et Dei Sapientiam, liquet quod ille est quem nos dicimus
Filium Dei, quem psalmista eque nominat Dei Virtutem et
Dei Sapientiam dicens ita: "Magnus Dominus noster et magna
virtus eius, et sapientie eius non est numerus". Quod si dicitis:
Que causa est ut Sapientia Dei dicatur Filius?: illa utique est qua eam
ex Deo Patre natam esse Scriptura testatur, quin immo ipsamet
loquens de se ipsa testimonium sibi perhibet in Scriptura divina,
cui ea necessitate fidem tenemini adhibere, qua ipsi quoque verba
ipsa non humano spiritu sed divino edita esse testamini. Loquitur
ergo ipsa de se, si forte verbis eius, de se sibi ipsi testimonium perhibentis,
credere velitis et suscipere spiritum eius, qui est vite, et audire
verba eius improperantis vobis duritiam vestram ac dicentis: "Convertimini
ad correptionem meam: en proferam vobis spiritum meum
et ostendam vobis verba mea. Quia vocavi, et renuistis, extendi
manum meam et non fuit qui aspiceret, despexistis omne
consilium meum et increpationes meas neglexistis; ego quoque in
interitu vestro ridebo et subsannabo, cum vobis quod timebatis