III. Quod pacem istam maxime superbia edificet.
IIII. Quomodo impunitas hanc pacem foveat.
V. Quomodo hec pax per contumaciam firmetur.
VI. Qualis sit huius pacis fructus vel exitus.
VII. Quod adversus hanc pacem nos semper esse oporteat impacatos.
VIII.
De pace Babilonie et qualiter eam faciat iustitia.
VIIII. Que sit humanitas pacem istam alens.
X. Quomodo per prudentiam hec pax accipiat firmitatem.
XI. Differentia inter pacem Egipti et Babilonie.
XII. De tribus generibus hominum, cum quibus pax Babilonie
colenda non est.
XIII. Quod regnum non legitime susceptum latrocinium magis quam
regnum putandum sit.
XIIII. Qualiter ad ipsius pacis bonum proficiat, quod cum predictis
hominum generibus pax Babilonie non servatur.
XV. De tribus vel quatuor gradibus pacis mundane.
XVI. De statu pacis domestice.
XVII. De quibusdam accidentibus, per que pax privata turbatur, et
eorum remedio.
XVIII. Quantam bonorum consequentiam pax habeat Babilonica per
contraria exempla et recta documenta monstratur.
XVIIII. De pace Ierusalem, hoc est ecclesie.
XX. Quomodo per caritatem pax ista federetur.
XXI. Que sit pietas proposita et qualiter ipsa pacem nutriat Ierusalem.
XXII.
Qualiter humilitas hanc pacem firmet.
XXIII. De pluribus differentiis, quibus pax Ierusalem a Babilonie pace
discernitur.
XXIIII. De tribus articulis, quibus pax ecclesie continetur.
XXV. De dissentione Pauli et Barnabe.
XXVI. Quomodo pax ista angelis suavis, demonibus terribilis sit.
|
|