ante lit[em] con[testatam], ut Extra, Ut lite non
cont., per totum [X. 2, 6] eodem modo nec posiciones et
causarum posiciones ipse super principali lite non
con[testata] sicut cassarent probationes, ut Extra,
Ut. lit. non cont., c. 1, in fine [X. 2, 6, 1]. Item sicut
negativa probari non potest, ut C., De probac., l. Actor
[C. 4, 19, 23] et est lex illa V. I. c. VIII quod vult
eodem modo nec poni negativa et si ponatur non
compellitur ad eam respondere adversarius, et hoc
etiam approbat consuetudo causarum; iudex autem,
cuius interest cuncta rimari, ut XXX q., c. ultima
[c. 11, C. 30, q. 5] potest interrogare partes de ipsis in
negativis etiam sine posicione partis, ut ff., De unter.
act., l. penultima [D. 11, 1, 21]. <Hodie posiciones
negative admittuntur si iudici videbitur expedire
que non possunt probari nisi per confessionem adversarii,
et hec statuuntur in decretali nova, De confessis,
Statuimus (VI. 2, 9, 1)> ut si debitor dicat sibi
non numeratam pecuniam esse hic non potest probari
nec poni, tamen iudex potest interrogare creditorem
an numeraverit, et ad hoc est C., De non nu.
pec., l. In contractibus [C. 4, 30, 14]. Item sicut nullus
admittitur ad probandum ea que supervacua sunt vel
impertinencia ad causam, ut C., De probac., l. Ad
probationem [C. 4, 19, 22], Extra, De of. de. le., Cum
contingit, circa finem [X. 1, 29, 36] et Extra, De excepc.,
Dilecti [X. 2, 25, 8], simili modo ullus admittitur
ad ponendum ea que supervacua sunt super
causam; facit in hiis Aut., De hiis qui ingredi.
ad appel., § finali [N. 49, 3, § 1]. Item no[ta] quod posiciones
|
|