Quia vero non propter Gentiles, sed propter vos hec dicimus, o
Iudei, ut credatis quod Ihesus, qui potuit convertere ad Deum viventem
gentes infedeles, ipse sit Messias quem exspectaverunt patres
vestri, ut et vos credentes in eum vitam habeatis in nomine eius,
sufficiat in conclusione vel unum Malachie testimonium, ostendentis
commotionem Domini contra patres vestros in adventu Messie et
misericordiam circa gentes longo iam ex tempore in gravi cecitate
relictas, quatinus et illud iustum Dei iudicium cognitum fieret
universo mundo quo dicitur in libro psalmorum: "Deus iudex est:
hunc humiliat et hunc exaltat". Audite ergo patienter quid
dixerit et sustinete humiliter iudicium potestatis, ut possitis et
ipsi post tam longam confusionem invenire misericordiam, quia
et nobis in novo Testamento minatur terribiliter sermo divinus si
non permanserimus in timore; terribilis est enim in consiliis super
filios hominum. Quia vero illo tempore in quo venturus erat Messias
indignatus erat Dominus Israel, pro eo quod manens intus ambulabat
in tumore superbie, quam maxime cavendam ostendebat psalmista
cum dicebat: "Nolite extollere in altum cornu vestrum, nolite
loqui adversu Deum iniquitatem", et cetera; inclinatus autem
ad misericordiam circa gentes, pro eo quod manentes extra desierant
in Dominum superbire, missus est prophetarum ultimus Malachias,
qui superbientes in Dominum patres vestros eo quod omnipotentem
Deum nec sicut Dominum timerent, nec sicut patrem honorarent,
plaga novissima et insanabili desperaret dicens: "Non est
michi voluntas in vobis, dicit Dominus exercituum, et munus non
suscipiam de manu vestra. Ab ortu solis usque ad occasum magnum
est nomen meum in gentibus, et in omni loco sacrificatur
nomini meo oblatio munda, quia magnum est nomen meum in
|
1
5
10
15
20
25
|