Lanfrancus Ticinensis: Epistulae

Pag 58


custodiat, et in futuro centuplicatis operibus uestris uitam uobis
permanentem copiosus remunerator retribuat.
Porro calumnia quam Eboracensis aecclesiae antistes aduersum
me mouit de primatu et de subiectione quorundam episcoporum
secundum preceptum apostolicae sedis audita ac determinata est.
Cuius negotii gestionem breuiter ex ordine scriptam domino
nostro papae transmisi, quam uolo et rogo a uobis competenti
diligentia legi, quatinus caritas uestra certissimum teneat quid
michi aecclesiaeque meae sedes apostolica confirmando concedere
et concedendo confirmare per priuilegium debeat.

6


Lanfranco uenerabili Cantuariorum archiepiscopo Hildebrandus
sanctae Romanae aecclesiae archidiaconus salutem in Domino.

Verba legatorum uestrorum gratanter accepimus, sed quod uoluntati
uestrae in mittendo absenti personae uestrae priuilegio ut
illi petebant rite non potuimus satisfacere ualde doluimus. Neque
id egre ferat uestra prudentia; quoniam si alicui archiepiscoporum
nostris temporibus absenti hoc concessum fuisse uidissemus,
profecto religioni uestrae promptissima caritate honorem hunc
absque uestra fatigatione impenderemus. Vnde necessarium nobis
uidetur uos apostolorum limina uisitare, quatinus de hoc et ceteris
una uobiscum efficatius quod opportuerit consulere ualeamus
atque statuere. De cetero si legatos nostros ad uos uenire contigerit
solita caritate recipite, et quae uobis in aure dixerint prout
carissimum sanctae Romanae aecclesiae filium et religiosum
decet sacerdotem procurare studete.

Torna all'inizio