huc illucque suas per ameni pascua campi
sub cantu demulcet oves, foetumque patentem
lanigerique gregis vestigia certa sequentem
prospicit atque animo gaudens sua lumina pascit
letaturque suo tranquilla per ocia fetu;
haud aliter pugnam proceresque et cetera magnus
aspicit Alfonsus iocundaque pectora letus
sub placido arridens vultu et sub fronte serena
explicat et feste demonstrat gaudia mentis.
Fecerat officium lucis pater optimus orbi
Phebus et optatam duxere crepuscula noctem
invigilantque armis proceres; tunc inclitus ipse
imperat Alfonsus poni certamina et alte
prestanti sub voce legi cui laurea pugne
et cui magnanimi debentur premia regis.
Tunc tuba confestim, vento sufflata canoro,
incipit et cunctis placido dat carmine signum;
fit requies linguis, tenuerunt ora Quirites
atque equites populusque omnis, stat quisque paratus
iudicio et claras venturo porrigit aures.
Hinc praeco tales mictit de pectore voces:
« Accipite, o proceres, quae sit sententia magni
|
305
310
315
320
325
|