magna, piscibus multum plena et maxime Volga. Que flumina intrant
mare Grecie, quod dicitur Mare Magnum, super cuius maris
litora satis periculose per glaciem in pluribus iocis ivimus multis
diebus; congelatur enim circa litora bene ad tres leucas interius.
<14>. Sed antequam ad Bati veniremus, duo ex nostris Tartaris
processerunt ad indicandum ei omnia verba que apud Corenzam dixeramus.
Cum autem perveniremus ad Bati, in terre finibus Comanorum,
fuimus bene positi per unam leucam longe a stationibus
suis. Quando autem debebamus duci ad curiam eius, fuit nobis
dictum quod debebamus inter duos ignes transire, quod nos
aliqua ratione facere nolebamus. Sed dixerunt nobis: «Secure ite,
quia pro nulla causa facimus vos inter istos duos ignes transire, nisi
propter hoc quod si vos aliquod malum cogitatis domino nostro,
vel si forte venenum portatis, ignis auferat omne malum». Quibus
respondimus: «Propter hoc transibimus, ne de tali re nos reddamus
suspectos».
<15>. Et cum pervenissemus ad ordam, fuimus interrogati a procuratore
suo qui Eldegai vocatur, cum quo vellemus inclinare, id
est que vellemus ei munera dare. Cui respondimus ut prius Corenze
dixeramus, scilicet quod dominus Papa non miserat munera, sed
nos de iis que habebamus, de gratia Dei et domini nostri Pape
pro expensis, ipsum, sicut poteramus, volebamus honorare. Datis
muneribus et acceptis, interrogavit nos procurator ipsius, qui
|
|