Paulinus Aquileiensis: Contra Felicem Urgellitanum episcopum libri tres

Pag 3


Triumphalibus largiente domino gloriosius insignito coronis
domno Karolo
orthodoxae strennuissimo fidei cultori regiique culminis altitudine
sublimato, Paulinus licet indignus seruorum domini seruos,
catholicae sanctaeque Aquilegensis ualuicula sedis, rubicunda mediatoris
preciosi in sanguinis aspersione salutem.
Reuerendorum siquidem apicum uestrorum sacris ueneranter
inspectis syllabis, saepiusque dulcedinis exigente recensetis sapore,
factum est pabulum suauitatis eius in ore meo quasi mel dulce, et
tamquam ibliflui distillantis faui mellitae suffusae guttulae faucibus
meis, totum me proculdubio ex eo, quod commodius contigit,
dulcedinis sapor possedit. At ubi Felicis, quin immo infelicis
peruersique fautoris dogmatis perfidiae sectae clangor horrisonus,
auras raptus per uacuas, humilitatis meae multare non distulit
aures, uersa est continuo in amaritudinem caro mea, et respirantia
internorum uiscerum meorum uitalia tamquam poculo obriguere
propinata toxifluo. Ac per hoc continuo pallui, interioris hominis
uitiato pulmone. Huius nimirum reiecta pestis felliuomae amaritudinis
crapula, capabilia mei stomachi refrigerasse receptacula modo
mirabili contemplatae faciei suffusus uenustatis rubor declarat.
Purgato igitur iecore mentis ysopi asparso fasciculo lanaeque coccineae
cedrino inpexae ligno cataplasmato peniculo, offeram utique
ei caritatis studio exhibito calicem aureum flauigero radiantem
fulgore. Non quidem illum babylonicum, quo propinatae sunt
omnes gentes, sed illum, qui in manu domini uini meri plenus est
mixto. Qui inclinatur ex hoc in hunc, cuius fex non est exinanita.

Et licet bibant ex eo omnes peccatores terrae, sed aliis quidem est
gustus uitae ad uitam, aliisque gustus mortis in mortem. Non est
in eo mors sed uita. Mors autem et uita est in ore bibentis ex eo,
qua mente cuius ue fidei religione quis biberit. Si igitur mente
sancta quis catholicae fidei sinceritate perspicuus gustauerit, uita
uiuit et non morietur. Sin autem mente lucubri perfidiaeque
mancipatus errore epotauerit, morte morietur et non uiuit. Non

Torna all'inizio