Cum appellatur, precipue a diffinitiva sentencia, consuevit
interdum inhiberi per iudicem appellacionis etiam
in prima citacione, quod pendente causa appellacionis nil
debeat innovari. formam cuius inhibicionis in sequenti
citacione describam.
Citacio super causa appellacionis cum inhibicione.
Cum a quadam diffinitiva sentencia, lata ut dicitur per
venerabilem fratrem nostrum . . episcopum cystrensem
in causa que inter P actorem ex una parte et R reum
super ecclesia de . . ex altera sub ipsius fratris nostri
examine vertebatur pro parte ipsius P, ad nos extiterit
appellatum, idemque P causam appellacionis huiusmodi prout
asserit intendat prosequi coram nobis, discrecioni tue presencium
tenore conmittimus, et sub pena exconmunicacionis
districte precipiendo mandamus, quatenus dictum R per
vos vel per alium ex parte nostra peremptorie citare
curetis, ut decima die post citacionem vestram — que si
feriata extiterit, proxima sequenti die non feriata — sufficienter
conpareat coram nobis, in dicta causa facturus et
recepturus quod iusticia suadebit.
Inhibeatis nichilominus ex parte nostra sub pena
exconmunicacionis eidem, quod pendente causa appellacionis
huiusmodi coram nobis in preiudicium ipsius appellacionis
contra iam dictum P nil temere attemptare presumat, et
attemptata si qua sunt studeat in statum pristinum revocare.
Alioquin contra ipsum et in ipsa causa procedemus
quantum de iure fuerit, ipsius absencia non obstante.
Diem vero citacionis nichilominus et formam et quidquid
inde feceritis etc. ut supra.
M .
Sciendum est quod illa penultima clausula in omni
citacione est ponenda, que incipit: alioquin contra eum
procedetur etc.
|
|