Petrarca Franciscus: Bucolicon carmen

Pag 110

Egloga III


       Extulit uberibus, hoc est in monte coactum.
       Hic iusti sedere patres, hic viva iuventus,
       Hic caste lusere nurus; hoc pastor in antro
       Maximus insidiis periit, nec pulcer Adonis
       Vulnificos evasit apros. Sed tristia linquo.
       Hoc ipsos est fama deos habitare cacumen;
       Hoc caput est nemorum, domus hec Iovis ampla tonanis;
       Hic, natum complexa suum, Lathona Sibille
       Agnita fatiloque, pastori ostensa superbo est;
       Hec iuga magnanimus, scipionibus actus eburnis
       (Sic crevit fortuna loci !) tua cura, subactis
       Saltibus ex lybicis rediens, puer ille revisit
       Et secum rudis ille senex. Post tempore multo
       Cantantes venere alii, quos dicere longum est,
       Partheniasque tuus, triplicis modulator avene.
       Omnibus his viridi frondebant tempora lauro.
       Hic ego, dissimili quanquam sub sidere, sertum
       Fronde tamen simili faciam tibi: porrige ramum,
       Quem sacra Castalie regnatrix tradidit alme;
       Illius hoc nostrumque simul tibi munus habeto:
       Linque alias curas et noster protinus esto.
Stu. Nunc vigilasse iuvat; dulce est meminisse laborum.



145




150




155




160



Torna all'inizio