lib. De peccatorum meritis, et remis. 3, ad Marcel.,
c. 12, tom. VII.) Illud tamen sine dubitatione tenendum
est, quaecunque illa sanctificatio sit, non
valere ad Christianos faciendos atque ad dimittenda
peccata; nisi Christiana vel ecclesiastica institutione,
et sacramentis efficiantur fideles. Nam nec
conjuges infideles, quamlibet sanctis et justis conjugibus
haereant, ab iniquitate mundantur, quae a
regno Dei separatos in damnationem venire
compellit.
7. AMBROS. Sanctificatus est vir . Habere infideles
beneficium bonae voluntatis ostendit; quia honorem
nominis Christi non horrent. Signum sanctae crucis
ad tuitionem et sanctificationem hospitii
pertinet.
8. Alioquin filii vestri . Immundi essent filii eorum,
si dimitterent volentes habitare secum et aliis
se copularent; essent enim adulteri, et filii eorum
spurii.
9. LANFR. Nunc autem sancti sunt , id est mundi.
In causam redit [ f. , causam reddit] cur vir fidelis
mulieris infidelis, aut mulier fidelis viri infidelis
divortium quaerere non debeat.
10. AUGUST. ( epist. 89 Hilario, ad quaest. 4, tom.
II.) Quod si infidelis , id est, si infidelis voluerit esse
cum conjuge fideli. Hic agnoscat fidelis suam libertatem,
ne ita subjectam putet servituti, ut ipsam
dimittat fidem, nec conjugem infidelem
11. Si infidelis discedit, discedat . Non licet aliam
ducere, dimissa etiam infideli: sed utrum aliud
dimissa, aliud discedente.
|
|