[21.] Mortuo vero Obeliebato episcopo, qui Olivolensem episcopatum rexerat annis XX et III, Christoforus extitit ei successor.
[22.] Anno vero vigesimo tercio ducatus predicti Iohannis, comperta occasione, suum filium Mauricium navali exercitu ad Gradensem urbem, ut domnum Iohannem, sanctissimum patriarcham, interficeret, destinavit. Ubi illuc pervenit, paternis iussionibus optemperare studens, eundem sanctissimum virum crudeliter interfecit. Cuius mors maximum dolorem suis reliquit civibus, quoniam insons fuerat interemptus. Gubernavit autem predictus Dei vir Gradensem ecclesiam annis […], sepultusque fuit in sancti Marci capella post sanctorum martyrum mausolea; quem successit Fortunatus ad regendam ecclesiam.
[23.] Eodem quoque tempore domnus Carolus Francorum rex Romam adiit ibique ab apostolico coronatus et unctus est in imperatore.
Mortua est namque Herenis augusta, quae rexerat imperium annis VIII et Nicyforus imperiale fastigium adeptus est. Quem quidam tirrannus, Turchis nomine, magna expedicione stipatus, conatus est ad praelium provocare. Sed augustus cum sui imperii pene omnia loca contra tyrrannum tueretur, tantumodo solum Tarsaticum destruere potuit. Postmodum vero predictus tirrannus penitens quod contra imperiale numen aliquod nefas peregisset, devotus et cernuus suam adinvenit gratiam.
[24.] Prelibatus siquidem Fortunatus patriarcha acriter dolens interfectionem sui decessoris et parentis, insidias adversus Mauricium et Iohannem duces composuit et, relicta sede et urbe, ad Italiam perexit. Quem etiam secutus est quidam tribunus, Obellierius nomine, Metamaucensis, Felix tribunus, Dimitrius,
|
|