misit in mundum qui solus posset servare mandata et adimplere pro
omnibus legem Moysi ut, sicut per primum hominem cecidimus
peccatum, ita per secundum surgeremus a culpa; iustum siquidem
erat et consentaneum rationi ut, sicut per unius culpam cecidimus
in mortem ante quam nasceremur, ita per unius iustitiam surgeremus
ad vitam. Quod si ille, qui solus potuit, implevit legem, et debitum
quod a nemine exsolvi poterat ipse unus pro omnibus solvit, tu
tibi post hec imponere temptas quod, unoquoque declinante in viam
suam, probatum est neminem posse portare, precepta scilicet Moysi
et traditiones maiorum. Aut si dicitis: Melius servare aliquid quam
nichil, verum quidem est, si id potius quod esse cognoscitur ad salutem;
alioquin, quia illa exterior iustitia repugnat interiori, et difficile
est eum qui ambulat secundum carnem posse ambulare secundum
spiritum, confutanda sunt penitus illa exteriora in quibus non
est salus, ut, dum nos expoliatos esse perpendimus a iustitia vestra,
in qua gloriantur inaniter hi qui ambulant secundum carnem, afflicti
pro nuditate et inopia nostra ingemiscamus ad eum, qui potens est,
ut ipse nos induat iustitia sua, que est in spiritu, de quo, ut iam supra
commemoravimus, dicit propheta: "Ecce dies veniunt, dicit Dominus,
et feriam domui Israel et domui Iuda fedus novum, non secundum
pactum quod pepigi cum patribus eorum in die qua apprehendi
manum eorum ut educerem eos de terra Egipti, pactum quod
irritum fecerunt et ego dominatus sum eorum; sed hoc erit pactum,
quod feriam cum domo Israel post dies illos, dicit Dominus;
dabo legem meam in visceribus eorum et in corde eorum scribam
eam". En et fedus novum appellatur a propheta lex ipsa spiritalis,
que scribenda erat in suo tempore in libro cordium humanorum
non liquore atramenti sed spiritu Dei vivi, et dissimilis esse
asseritur ab illo pacto quod pepigit Deus cum patribus vestris in
die qua apprehendit manus eorum ut educeret eos de terra Egipti.
Ubi et illud quoque notari expedit quod primo quidem dicit: "Ecce
|
1
5
10
15
20
25
30
|