Papias: Ars Grammatica

Pag 58


consonante antecedente. 5 Et cia quidem assumunt genitiuo uel
datiuo, quorum primitiua habent c uel sunt dissillaba (preter regiones),
ut "amici, amicicia", "pudici, pudicicia", "duri, duricia", "leti,
leticia", "mesti, mesticia", "segni, segnicia", "tristi, tristicia", tam
penultima quam antepenultima ubique correpta. 6 Sic tamen facit
etiam "auari, auaricia". 7 Alia uero assumunt a , ut "controuersi,
controuersia", "ignaui, ignauia", "superbi, superbia", "miseri, miseria";
similiter pleraque regionum nomina: "Itali, Italia", "coloni,
colonia", "Tusci, Tuscia", "Greci, Grecia", "Franci, Francia". 8 Similiter
participia uel nomina tercie declinationis: "negligenti, negligentia",
"prudenti, prudentia", "inopi, inopia", "nomini, ignomini,
ignominia", "Cesari, Cesaria". 9 Quedam etiam monia assumunt,
ut "casti, castimonia", "acri, acrimonia", "parco, parsi, parsimonia,
"queror, querimonia". 10 In la desinentia e longam habent
antecedentem, ut "tutus, tuti, tutela", "custos, custodi, custodela",
"mandatum, mandati, mandadatela", "candeo, candes,

Torna all'inizio