utriusque partis cunei praecursores per Curtis
novae campos alternis cursibus impetuose ferientes,
hinc inde consortibus manibus,
invicem clangore tubarum milites animantes,
bellum terribile inceperunt et subsequentibus
turmis undique commixtis, alterutrum cum
hinc inde foret diu dureque certatum, tandem
Mediolanensis militia Caesaris viribus fortiter
interrupta, et usque ad suorum castrorum
hospitia impulsa viriliter, incepit quasi
cursu ruinae multiplici jam labare [nam
multifariae caedis pernicie Imperialis exercitus
ignobile vulgus flagellando perurgens campum
sanguineum praecipiti populo tumulabat].
Sed quis posset illius diei narrare pericula? quis
valeret hostium acervos cadaverum scribere?
quis captivorum multitudinem numerare?
Tandem enim Deus justus judex jura
respexit Imperii, et ad tanti casus
interitum, subito dejecit superbiam rebellium
Lombardorum, quod ipso die triste Mediolanum
cum suis fautoribus florem militiae
populique, Carocium cum Potestate vilissime
amiserunt, et. hostibus, quotquot voluit,
quisque de nostris occidit, et quot
voluit, captivavit. Tandem relictis armis,
tentoriis et curribus, ferri mortem irreparabilem
populus fugiebat: ita quod major eorum
|
|