foret, quia, postquam Mediolanenses hoc pro certo cognoverint,
rege pernimium a nobis adhuc distante nec aliquod auxilium
nobis nunc prebere valente, statim nos omnes, quos capere
potuerint, interficient, reliquos vero, qui manus ipsorum
effugerint, de terra eicient ac omnia ipsorum bona sine
dubio eis auferent." Quapropter valde ipsum Sicherium
rogavit, quatenus Mediolanum non pergeret nec litteras illas,
quas secum attulerat, illuc deferret, preterquam si ipsos omnes
mori desideraret. Sed omnino deprecatus est eum, ut ipse
ad regem rediret gratesque multas de hoc, quod eis fecerat,
ab eorum parte referret timoremque in Mediolanensibus
quem habebant regi notificaret et litteras ipsas, quas a curia
reportaverat, ipsis Laudensibus dimitteret; dicens ei, ut, si
aliquod tempus venerit, quod ad ipsas litteras Mediolanensibus
ostendendas aptum fore ipsis videatur, rege videlicet in Lungobardiam
veniente et ad ipsos Laudenses appropinquante, satis
ipsi illas litteras Mediolanensibus tunc sine aliquo timore
ostenderent. Que verba ut ipse Sicherius talia a Laudensibus
proferri audivit ac eorum voluntatem, ne Mediolanum appropinquare,
cognovit, qui multum eis servisse ac maxima
dona a Laudensibus reportare putabat et eos magis offendisse
quam ipsorum gratiam adquisivisse presensit, quamvis inde
|
1
5
10
15
20
|