: Precepta prosaici dictaminis secundum Tullium

89


EXPLICIT LIBER DE SALUTATIONE
INCIPIT LIBER DE EPISTOLIS.
Epistola igitur est, ut inexpugnabilis pandit auctoritas, ad
intentionem delegantis exprimendam instituta verborum ordinatio
et dicitur secundum ethimologiam supermissa eo, quod
supermittentis intentione nuntii gerit officium, cuius ordo in
quattuor constituitur: benivolentie captatione, cause redditione,
petitione, conclusione. Non tamen hec omnia in omnibus
epistolis observantur, quedam namque sunt, in quibus
omnia ista concurrunt, quedam in quibus tria tantum: benivolentie
captatio, cause redditio, petitio; quedam vero, in quibus
duo: petitio, conclusio; quedam in quibus unum tantum:
sola petitio.
Nunc istorum definitionem aperiamus.
Benivolentie captatio est quidam verborum lepor recipientis
animum ad consecutura demulcens, que tribus causis comparatur:
ex delegantis persona, ex recipientis, ex negotii ratione,
de qua agitur.
Ex delegantis persona benivolentia captatur, si de suis factis
et officiis aliquid sine arrogantia protulerit atque idem in eum
fieri sibi placeat pronuntiare et si humilibus et placidis
utetur sermonibus ad hunc modum: "Illud amicorum carissime,
quod aliis mee parvitatis officiis me non ambigis deservisse,
illud quod sine fastus actione diuturne aliis erogavi, scias me, tibi
nisi displicuerit, largiturum".

Torna all'inizio