Item de eodem Theodosio imperatore versifice et de papa sui temporis.
Teodosii vita fuit annis bis duodenis,
Cuius et ecclesiis ornatus tempore venit,
Hic et ymaginibus ordine stare dedit.
Gregorius cum Teodosio stat papa secundus,
Annis ipse decem fuit Urbis et orbis alumpnus,
Ter ternos menses, ter tulit octo dies.
Tempore Gregorii presul Bonifatius extat,
Sede Magantina miracula plurima prestat,
Gratia babtismi Teutona regna tulit.
40. Incipit prohemium de origine regum Francorum et qualiter vel quo tempore Franci in
toto Occidente Romanum imperium obtinuerunt.
Superius promisisse me memini narraturum, qualiter Franci, quorum facimus hic
mentionem, in Galliam venerunt, et qualiter a Romanorum principatu seiuncti, in propria
sua autoritate et potestate manere ceperunt.
Tempore igitur quo Eneas post Troie destructionem in Italiam venit, Priamus iunior, nepos magni Priami
ex sorore, et cum eo Antenor, Troianorum princeps, cum 13 milibus [armatorum] per mare Illiricum in
Venetias venerunt. Ibique Paduam civitatem edificantes, in qua hodie ipse Antenor honorifice
sepultus more regio invenitur, per Meotidas paludes in Sithiam regionem sedes suas posuerunt, civitatem Sicanbriam
edificantes; unde etiam Sicanbri sunt nominati. Cum autem, toto orbe in provinciam Romanorum
subacto, ipsi etiam inter alios subacti fuissent, elapso tempore Iermaniam occupaverunt; ubi etiam Iermani de cetero
sunt vocati. Deinde cum imperator Valentinianus impugnatos Alanos et inter Meotidas paludes receptos delere non
potuisset, edictum protulit, ut gens, quecumque Alanos vinceret ac deleret, per decem annos proximos libera esset ab
omni tributo. Quare Iermani, ipsius glorie cupidi, adversus Alanos movent exercitum, eosque vincunt et omnino extinguunt.
Unde et per decem annos liberi a tributo fuerunt; et propter eandem victoriam a Valentiniano imperatore
Franci, id est feroces, sunt perpetuo apellati. Expletis autem decem annis, dum Romani a Francis solita
tributa repeterent, Franci ob ipsam libertatem effrenes iam facti, ipsum tributum solvere rennuerunt. Habuerunt
autem inter se principes antiquos, ut dixi, Priamum [tertium] et Antenorem [tertium]. Quapropter dum a
Romanis contra eos pugnatur, occiso in prelio Priamo [tertio] rege eorum, in partes regni Turingie se contulerunt
cum principibus suis, filiis scilicet Priami et Antenoris nomine Marcomede et Sunone. Porro defuncto Sunone,
communicato consilio, filium Marcomedis nomine Faramundum regem sibi creaverunt. Leges quoque per actores suos
Guisogastaldum et Salagastum compositas ex tunc habere ceperunt. A Salagasto illo lex Salica nomen accepit. Qua
lege usque hodie Franci utuntur, qui etiam Salici nuncupantur. Mortuo autem Faramundo, filius eius Crinitus successit,
a quo Francorum reges Criniti sunt apellati. Hiis temporibus Francia crescere, Roma autem minui cepit, ut supra dixi.
Gentes enim, que subacte Romanis fuerant, iam per se ipsas regnare didicerunt. Romani e converso,
qui semper imperaverant, servire gentibus cogebantur. Gothi enim cum [iam] ipsam Urbem essent
depopulati, ultra Ligerim fluvium in Gallia consederunt. Burgundiones quoque iuxta Rodanum habitaverunt. Qui et ipsi paulo post reges habere ceperunt. Sic etiam Franci, Reno transmisso, Romanos, qui illic habitabant, fugaverunt.
Postea captis urbibus Tornaco et Cameraco, atque inde paulatim progressi, Remis, Suesonam et Aurelianum et Coloniam,
que tunc dicebatur Agrippina, Treverim, ac pene totam Galliam atque Iermaniam, ab Aquitania usque in
Baguariam, sibi vendicant atque subiciunt. Glodoveo rege Francorum defuncto, Miroveus, filius eius, a quo
Franci Mirovei sunt apellati, successit in regnum. Quo moriente, Hildericus successit. Qui dum luxuriose viveret,
a suis expellitur a regno, et ad regem Turingorum Bisinum nomine secessit. A quo humaniter receptus, uxorem suam
Bisinam, reginam pulcherrimam, latenter tetigit. Postea idem Hildricus iterum in regnum Francorum per interventum
amicorum suorum receptus est. Post cuius vestigia secuta est Bissina regina. Que, interrogante Hildrico
rege, ad quid venisset, respondit: Ad te venio, tecum permansura. Tenuit itaque rex eam pro uxore, et genuit ex ea filium Glodoveum. Set dum Hildricus expulsus a regno in Turingia, ut diximus, moraretur, Egidius quidam Romanus
loco eius substitutus est in regno Francorum. Post octo annos Hildericus revocatus in regnum, urbem
Agrippinam invadit, et eiectis inde omnibus Romanis qui Egidio favere videbantur, suos fautores imposuit Francos.
Unde et eandem urbem, que usque in illut tempus dicebatur Agrippina, precepit propter incolatum
|
|