Gaufridus: Summa de arte dictandi

894


5. EXORDIUM AMICORUM.
Dictum est qualiter pauperes sua texere didicerunt exordia,
quilibet a quolibet ignem postulantes. Nunc qualiter amici soleant
scribere, quantum ad exordia pertinet, uideamus. Amicus amico
diuiti, sic: Non minus ad amicos quam ad parentes in necessitate confugimus,
cum sincera dilectio quandam gerat imaginem parentele.
Vel:
Quos eadem muniuit et uniuit dilectio, necesse est ut opem et opes sibi
mutuent relatiuas.
Vel: Absurdum est ut, quos leta prosperitas cognouit
amicos, tristis aduersitas inueniat inconstantes.
Vel: Aduersitatis
turbo uere radices amicicie non euellit.
Vel: Vbi necessitatis
urget imperium, cum minori uerecundia recurritur ad amicum.

6. EXORDIUM FILIORUM AD PARENTES.
Et quoniam non longe parentes discrepant ab amicis, uideamus
exordia que possunt dirigi parentibus, et primo qualiter filiorum necessitas
paterne texat exordia pietati, hoc modo: Natura relatiuorum non
patitur quod patre sospite filialis sospitas sopiatur.
Vel: Nec consuetudo
patitur nec natura quod paterne caritatis feruor circa filium refrigescat.

Vel: Filialis inedia paterne plurimum derogat paupertati. Vel:
Inhumanum est ut ad filiorum preces paterne dilectionis sinceritas obsurdescat.
Vel: Non est pater, set patris mentitur imaginem, qui filium non
subleuat corruentem.

7. EXORDIUM PARENTUM AD FILIOS.
Parentibus generaliter sic: Qui precibus parentum aures claudit,
fedus defederat et perimit naturale.
Vel: Inhumanum est ut filii in
necessitate parentum auaricie consilio acquiescant.
Vel Quisquis
parentum preterit petitiones oculis semiclausis, sue claritatem obnubilat
parentele. :
Vel: Quem parentum miseratio iacentem non subleuat, non est
mirum si pretereat aliena.
Item parentibus contra parentes, hoc
modo: Ridiculosam maturat caluiciem immoderata subtractio capillorum.
Vel: Nullus fons adeo irriguus est, qui ad haustus continuos non
arescat.
Vel: Quantumlibet diffusam numeri quantitatem, si subtractioni
non parcas, ad indiuiduam rediges unitatem.
Vel: Nichil est, preter
Deum, quod non possit reduci in nichilum decrescendo.

Torna all'inizio